www.skokwolomin.fora.pl

opera jw

WYKAZANIE BŁĘDÓW UZASADNIENIA WYROKU SĄDU REJONOWEGO dla m. st. Warszawy w Warszawie sygn. akt I C 3764/18 z dnia 12 marca 2019 roku

SSR Małgorzata Rola SR w uzasadnieniu do w/w rozprawy na str. 3 ak. 4 napisała:
"Wbrew wyrażonym poglądom przywołane postanowienie nie stanowi lex specjalis wobec art. 19 § 2 pr. spół., jako że go nie zastępuje, tylko uzupełnia. Nic bowiem nie stoi na przeszkodzie, żeby najpierw na podstawie art. 19 § 2 pr. spół. dochodzić od członka spółdzielni wpłacenia zadeklarowanych udziałów, a następnie na podstawie § 59 ust.5 statutu SKOK dochodzić od niego ponownej wpłaty sumy równej wysokości wpłaconych udziałów, tak żeby zgodnie z § 59 ust. 5 statutu poniósł on ciężar straty swojej korporacji do podwójnej wysokości wpłaconych (a jednocześnie zadeklarowanych) udziałów."

Jak Sędzia to sama napisała (a zatem wie o tym) członkowie deklarowali wpłatę udziałów, by ewentualnie mogła ziścić się treść art. 19 § 2 pr. spół. Natomiast nikt z członków SKOK w Wołominie nie deklarował dodatkowej wpłaty równej wysokości wpłaconych udziałów, by ewentualnie mogła ziścić się treść § 59 ust. 5 statutu. Nie było takich deklaracji, gdyż treść § 59 ust. 6 statutu mogła ziścić się tylko wtedy gdyby ziściła się treść art. 24 ust. 3 pkt. 5 statutu, oraz gdyby ziściła się uchwała Walnego Zgromadzenia o sposobie pokrycia strat.
Sam § 59 ust.5 statutu nie jest żadnego rodzaju wierzytelnością. Zresztą nawet gdyby był, to statutodawca nie ma Konstytucyjnego uprawnienia aby kreować taką wierzytelność.
Takie uprawnienia Konstytucja daje tylko ustawodawcy. Ten jednak w art. 26 ust.3 Ustawy o SKOK nie wyznaczył takiej wierzytelności, lecz dodatkowe ograniczenie dla art. 24 ust.2 pkt 5.
Natomiast wadliwe odczytywanie art. 26 ust.3 Ustawy o SKOK jako upoważnienie ustawą na statut by ten samodzielnie kreował to na co mu Konstytucja nie zezwala jest obrazą dla ustawodawcy. Bo ten z pewnością nie czyniłby tego, na co nie zezwala Konstytucja.

W związku z powyższym w masie upadłości nie istniała taka wierzytelność więc przytaczany przez Panią Sędzię na str. 4 art. 61 pr. upadł. nie ma z roszczeniem żadnego związku. Natomiast także przytaczany w uzasadnieniu art. 308 pr. upadł. łącznie z art. 306 pr. upadł. wręcz dowodzi, że takie roszczenie nie istniało przed upadłością.
" Syndyk obejmując masę upadłości ma obowiązek niezwłocznie zinwentaryzować cały zastany majątek." („Realizacja praw wierzycieli w postępowaniu upadłościowym poprzez wyłączenie rzeczy z masy upadłości”, Gazeta Sądowa nr 1 – styczeń 2006r., Mirosław A. Kamieński, autor jest syndykiem, członkiem Stowarzyszenia Praktyków Prawa Upadłościowego i Likwidatorów, rzecznikiem prasowym Ogólnopolskiej Federacji Stowarzyszeń Syndyków i Likwidatorów; [link widoczny dla zalogowanych])

Zgodnie z art.20 § 1 pu, art.61 pu, chodzi tu o wierzytelności i inne prawa majątkowe, które stanowią masę upadłości z ogłoszeniem upadłości.
Nie zaś nabywane po jej ogłoszeniu (chyba, że za pieniądze z masy upadłości).
Otóż w DECYZJI NR 1/10/2016 Syndyka (pismo jest w aktach sprawy) w punkcie 5 jest mowa o Jego decyzji nr 1/03/2015 z dnia 17 marca 2015 roku o tym, co Syndyk zaliczył na pokrycie straty bilansowej SKOK Wołomin za rok 2014 i owszem są tam „wszelkie wpłacone przez członków SKOK Wołomin udziały” – jednak nie ma tam nic o potraktowaniu zapisu o potencjalnej uchwale jako jakiejś wierzytelności. Takie coś nie mogło znaleźć się w masie upadłości i nie znalazło się.
Dopiero 02 listopada 2016 roku, po prawie 21 miesiącach od daty ogłoszenia upadłości i po otrzymaniu zapytania od dyr. Liszewskiego Powód sporządził inny spis inwentarza do którego dodał dochodzone roszczenie. Takiej wierzytelności nie zawiera zarówno spis inwentarza wedle art 306 PU z lutego 2015 jak i bilans podpisany przez syndyka 21.09.2015 roku.

Błędnego rozpatrzenia kwestii przedawnienia przez Panią Sędzię Małgorzatę Rolę nie będę tu omawiać, gdyż zostało to wykazane już wiele razy w krytyce innych uzasadnień.
Także o tym napisał dwa artykuły prof. Rafał Adamus:
Jaki jest termin przedawnienia roszczeń o pokrycie straty bilansowej przez członka SKOK?
18 maja 2019
[link widoczny dla zalogowanych]
Jeszcze o przedawnieniu roszczeń syndyków SKOK
19 maja 2019
[link widoczny dla zalogowanych]

SSR Małgorzata Rola uznając roszczenie za wierzytelność także wadliwie wyznaczyła początek biegu przedawnienia. Dlaczego? Zostało to również wykazane w krytyce innych uzasadnień.

Na str. 5 w ak. 3 Sędzia napisała myśl, że w § 59 ust. 3 twórcy statutu uzależnili "obowiązek członków do wcześniejszego wpłacenia udziałów" "od podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie. Gdyby zatem twórcy statutu chcieli uzależnić również obowiązek pokrycia straty do 2-krotności udziałów, uczyniliby to w ten sposób, jak uczyniliby to w § 59 ust. 3 statutu SKOK-u."

Pani Sędzia puściła wodze swojej fantazji i ukazała swoją niewiedzę. Bowiem § 59 ust. 3 statutu istnieje w związku z § 12 ust. 4 statutu wedle którego członek Kasy po otrzymaniu decyzji o przyjęciu na członka (bądź 30 dni od złożenia deklaracji dodatkowych udziałów) był zobowiązany wnieść zadeklarowane udziały w ciągu 30 dni do funduszu udziałowego pod rygorem wykluczenia ze spółdzielni.
Zatem SKOK chcąc aby członek wpłacił wcześniej udziały niż to wynika z § 12 ust. 4 statutu to zgodnie z § 59 ust. 3 musiał to wynikać z uchwały walnego zgromadzenia zrobionej w tym celu.
Natomiast w związku z jakim zapisem, o jakim zmienionym terminie dla wpłat z tytułu kwoty dodatkowej odpowiedzialności (bo nie ustalono ani takich wpłat, ani terminu dla nich) miała by być zmiana terminu przez walne zgromadzenie?

§ 59 ust. 3 statutu nie mówi także o pokrywaniu strat. Tymczasem Syndyk swoje roszczenie argumentuje pokrywaniem strat) choć syndyk strat nie pokrywa).

A jeśli już Pani Sędzia traktuje § 59 ust. 5 jako ustanawiający dla członków podwójną odpowiedzialność za straty spółdzielni to przecież za początek terminu biegu przedawnienia powinna przyjąć datę zebrania przedstawicieli tj. 27 czerwca 2013r. - na którym wprowadzono § 59 ust. 5.

Kolejne tezy Pani Sędzi są podobne do tez Powoda, a za tym podobne do tez innych Sędziów, którzy uznali roszczenie Syndyka, a których krytyki uzasadnień zostały przedstawione. Zatem powtórne wykazywanie tego samego nie jest potrzebne.